Hotel Lizuniaga - Arizkun

Het heeft toch een beetje geregend vannacht. Mijn tentje gaat nat de zak in, ik zet hem 's middags op om te drogen, naast een vervallen boerderij met oude berken. Wat gaat dat snel als het weer meewerkt. Ik ben dan nog dik 5km van Arizkun. Het is de laatste gelegenheid om wild te kamperen, maar ik wil graag een douche en warm eten. 

Mijn voeten werken vandaag niet mee, net zo min als mijn richtingsgevoel. Ik volgde nml eerst de GR11 een half uur de verkeerde kant op. Het is bewolkt, soms mistig, het gras is nat. "Ik hou van mijn land, als ik het door de mist niet kan zien", zong een Bask. Mijn voeten krijgen blaren, dat zie ik bij mijn eerste pauze.

Ik herken plekjes van vorig jaar, al had het ook op een andere dag kunnen zijn. Sommige bomen zijn gemaakt om er onder pauze te houden. Een kettinghond blaft net zoals een jaar geleden. Er zijn veel wandelaars, dwz veel meer dan vorig jaar. Wilde paarden zijn er volop. 

Vlakbij Arizkun zie ik gele pijlen, zit ik nu al op deze route? Het winkeltje hier is klein, hopelijk is dat morgen beter, daarna volgen 3 winkelloze dagen, het is nog even wachten op datumloze dagen (Wim Verlaan). Het pension is simpel en goed genoeg. Eens zien wat mijn voeten morgenochtend te vertellen hebben.