Refuge d'Arlet naar Ibón de Astanés

Al bij refuge d'Arlet is het weer beter, bewolkt, soms de zon, niet te warm. Ik wacht even op de richting van een schaapskudde, als je er doorheen loopt kun je het wantrouwen (en meer) van de grote honden opwekken. 

Soms gaat het lopen als vanzelf, zo lang er licht in de dag is kun je door. Okay, een beetje moe ben ik wel na de laatste klim naar het Meer van Estaens / Ibón de Astanés. De vermoeidheid is snel over na even in het meer ondergedompeld te zijn. 

De HRP loopt nu even parallel met de GR11. Vorig jaar kampeerde ik een stukje verder aan dit meer, nadat ik een stroom niet over durfde en weer terug ging. De volgende dag nam ik een alternatieve route en regende kletsnat, had ik net zo goed door die stroom kunnen lopen. Jolle had zijn eigen avonturen in dit gebied. 

Morgen is het nog 2u30 naar Candanchú en dan dik 6u naar refuge de Pombie. De bergen zijn echt begonnen.